Andrzej Gołoński
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
| Język |
polski |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
| Ważne dzieła | |
Andrzej Gołoński (ur. 24 listopada 1799 we Włocławku, zm. 18 września 1854 w Warszawie[1] – polski architekt, uczeń i współpracownik Jakuba Kubickiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studiował na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim[1]. Przedstawiciel późnego klasycyzmu, w swoich projektach stosował także formy gotyckie i renesansowe[1].
Pełnił funkcję budowniczego Wydziału Przemysłu i Handlu w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych w Warszawie.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 17, rząd 2, grób 5/6)[2].
Wybrane projekty
[edytuj | edytuj kod]- cerkiew św. Aleksandra Newskiego na terenie Cytadeli Warszawskiej (1834–1835, nieistniejąca)[3]
- przebudowa kościoła oo. pijarów przy ul. Długiej w Warszawie na sobór katedralny Św. Trójcy (1835–1837)[4]
- cerkiew św. Aleksandra Newskiego w pałacu Na Wyspie w warszawskich Łazienkach Królewskich (1846, nieistniejąca)[5]
- pałac Uruskich-Czetwertyńskich w Warszawie (1844–1846)[6]
- pałac Badenich przy pl. Krasińskich w Warszawie (1837–1838, nieistniejący)[1]
- kościół parafialny w Jabłonnie Lackiej
- budynek szpitala w Grójcu
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 217. ISBN 83-01-08836-2.)
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANDRZEJ GOŁOŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-08-04].
- ↑ Stanisława Łagowski: Cytadela Warszawska. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2010, s. 59–60. ISBN 978-83-62046-23-2.
- ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2004, s. 24. ISBN 83-908950-8-0.
- ↑ Wielka Encyklopedia PWN. Tom 16. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 273. ISBN 83-01-13826-2.
- ↑ Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2004, s. 46. ISBN 83-908950-8-0.